"In zes maanden nam ik afscheid van mijn grote liefde"

Gert-Jan werkt al 23 jaar bij Anthura, en is nuchter van aard. Maar dat hield hem niet tegen om zich volledig in de zorg voor zijn partner te storten. Ze woonden niet samen, ze had een zoon van twaalf, en ineens draaide zijn leven om ziekenhuisafspraken, chemobehandelingen, en… zorgen. “Ik wist niet waar ik moest beginnen. En toen kwam Fello om de hoek kijken. Alsof het precies op tijd kwam.”

Een luisterend oor op het juiste moment

Hij kreeg contact met coach Carin. “Zij werd een soort praatpaal. Geen therapeut, geen formele hulpverlener, maar iemand die je begrijpt. Die luistert. Die je spiegelt. En die je helpt om gewoon weer even adem te halen.” Carin gaf hem ook praktische tips, waar huur je een sta-op stoel, hoe regel je een elektrische deken? Maar het belangrijkste was: hij hoefde het niet alleen te doen.

De rollercoaster

Want het was veel. Een doodzieke partner. Een kind dat achterblijft. De gedachte aan voogdij, erfenis, belastingen. “We zaten met z’n drieën in een rollercoaster. Op een gegeven moment dachten we: laten we trouwen. Niet voor het romantische plaatje, maar voor de zekerheid, voor het vieren van het leven, voor haar zoon. En uiteindelijk: omdat het goed voelde.”

Op 2 januari trouwden ze. Klein, intiem, met elf mensen in het gemeentehuis. Haar zoon straalde. Gert Jan glimlacht: “Hij had al vaker gevraagd of we gingen trouwen. Nou, dat gebeurde dus alsnog. Voor hem voelde het alsof ik nu echt vader was.”

Coach Carin bleef op de achtergrond aanwezig

Maar het geluk was kort. De chemo sloeg niet meer aan. Twee maanden later overleed ze. “Je leeft naar het einde toe, maar het blijft onwerkelijk. En daarna… daarna begint een nieuw soort zorg. Rouw. Regeldingen. Een kind dat zijn moeder mist. En jezelf die overeind moet blijven.”

Carin bleef op de achtergrond aanwezig. Een luisterend oor, ook in de weken ná het afscheid. “Ik denk echt dat ik die zes maanden durende ziekte alleen ben doorgekomen omdat ik met haar kon praten. Alles eruit gooien. Alles wat je normaal inslikt. Dat houdt je op de been.”

Ik denk echt dat ik die zes maanden durende ziekte alleen ben doorgekomen omdat ik met haar kon praten. Alles eruit gooien. Alles wat je normaal inslikt. Dat houdt je op de been.

Zijn boodschap voor anderen? “Je weet vaak niet wat je nodig hebt, tot je iemand spreekt die je vragen stelt waar je nog niet eens bij stil had gestaan. Dus als jouw leven ineens op z’n kop staat—en dat gebeurt sneller dan je denkt, schroom dan niet. Bel Fello. Echt, je bent gek als je het niet doet.”

Bel Fello. Echt, je bent gek als je het niet doet.